Σάββατο 2 Μαΐου 2015

ΤΟΠΙΚΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ

Θυμάμαι, εδώ και αρκετές δεκαετίες , ότι διατυπώνονταν αρνητικά σχόλια για το ότι ο Σίμων Καράς χρησιμοποιούσε μια μόνιμη ορχήστρα η οποία έπαιζε - με προσθαφαιρέσεις κάποιων οργάνων - δημοτικά τραγούδια από όλη την Ελλάδα. Η κριτική εντοπιζόταν στο ότι με τον τρόπο αυτόν, γινόταν μιά ισοπέδωση, επειδή τα κομμάτια δεν τα απέδιδαν μουσικοί που να κατάγονταν από τον τόπο προέλευσης του κάθε τραγουδιού και επομένως τα ήξεραν σε όλο τους το βάθος.
Πρέπει να πω ότι ο Καράς το έκανε αυτό νομίζω μόνο στο ραδιόφωνο.(Την τηλεόραση δεν θυμάμαι να την πρόλαβε). Όμως στους δίσκους που εξέδωσε, πήγαινε επί τόπου και κατέγραφε σε μαγνητόφωνο τους μουσικούς κι έτσι υπήρχε το τεκμήριο της αυθεντικότητας. Κι όχι μονο το τεκμήριο...
Ο γράφων δεν είναι, ντε και καλά, υπέρ της αυθεντικότητας αυτού του τύπου.Πιστεύω ότι έχει ο καθείς το δικαίωμα και να τα διασκευάσει και να τα αλλάξει και να κάνει ό,τι άλλο νομίζει και να κριθεί από το αποτέλεσμα. Όμως σε πάρα πολλές περιπτώσεις, με τις επιπόλαιες επανεκτελέσεις  κινδυνεύει να υποχωρήσει ή και χαθεί η πολυμορφία και να εξαφανισθούν οι πολύ ωραίες αποχρώσεις που υπάρχουν σε κάποιες τοπικές μουσικές και τίς οποίες είναι πολύ δύσκολο να αποδώσουν εκτελεστές από άλλες περιοχές, όσο καλοί μουσικοί κι αν είναι.
Τα τελευταία χρόνια, έχουν αποφοιτήσει από τα μουσικά σχολεία (αλλά και από κάποια ωδεία) εξαιρετικοί νέοι μουσικοί, που μπορούν να παίξουν με τεχνική επάρκεια σχεδόν όλα τα είδη της παραδοσιακής μουσικής. Έτσι βλέπει κανείς, λόγου χάρη, έναν νεαρό βιολιστή από τις Κυκλάδες να παίζει σε ηπειρώτικο συγκρότημα... Αφήστε κάποιους τραγουδιστές - "όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω" - που επειδή μπορεί να έχουν καλή φωνή πιστεύουν οτι μπορούν να πούν τα πάντα...Κατά τη γνώμη μου,τις περισσότερες φορές, το αποτέλεσμα είναι συνήθως τουριστικό.
Νομίζω οτι αύτό όλο είναι ένα αρκετά σύνθετο πρόβλημα και πρέπει οι νέοι μουσικοί να δείξουν λίγο προσοχή, έτσι ώστε μαζί με τις - νόμιμες, ούτως ή άλλως - επανεκτελέσεις και τις οποιεσδήποτε δοιασκευές να μη χαθεί ο μεγάλος πλούτος που υπάρχει στα τοπικά μουσικά ιδιώματα. Έβαλα στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση μια εκτέλεση ενός υπέροχου τραγουδιού της Σίφνου, όπως το παίζουν οι τοπικοί μουσικοί του νησιού. Ακούστε πόσο διαφορετικό είναι σε σχέση με την εκτέλεση των Κονοτοπουλαίων (από τη Νάξο) την οποία ξέρει όλος ο κόσμος...
Πριν κανα δύο μήνες βρέθηκα μαζί μέ έναν μεγάλο δημοτικό τραγουδιστή της Ρούμελης σε μια εκδήλωση προς τιμήν του και συζητούσαμε για την ορχήστρα. "Πολύ ωραία παίζουν τα παιδιά", μου είπε, "αλλά δεν <τα έχουν> σαν τους δικούς μας"... Εννοούσε σαν τους μουσικούς της δικής μας περιοχής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: